چرائي قتل 30هزار زنداني سياسي و دادخواهي خون آنها

براي دادخواهي خون 30 هزار زنداني سياسي، بپاخيزيم و دين خود را نسبت به اين شهداي قهرمان ادا كنيم

چرا و چكونه قتل عام 30هزار زنداني انجام شد؟:

از وقتي خميني حق حاكميت مردم ايران برسرنوشت خود را سرقت كرد، براي استقرار حاكميت نامشروع خود كه همان حاكميت ولي فقيه با قوانين ضدبشري بود، از دو سلاح تماما ضدبشري استفاده نمود.

اول سركوب مردم ايران و همه سازمانها، احزاب و هر آن چيزي كه رنگي آزاديخواهي داشت،  مانند دانشگاهها، و به آتش كشيدن دفاتر جريانهاي سياسي و كتابفروشي‌ها و ....

دوم جنگ افروزي عليه كشورهاي منطقه بخصوص عليه عراق...

اما فرزندان مردم ايران، تن به ذلت ندادند و در مقابل اين رژيم سفاك، به خصوص بعد از 30 خرداد 1360، كه خميني تظاهرات مسالمت آميز ميليوني مردم در تهران شهرستانها را سركوب كرد، با تمام قوا مقاومت نمودند. خميني علاوه بر اعدام 120هزار نفر از مقاومت ايران، دهها هزار نفر را هم در زندانهاي مختلف به بند كشيد.

جلادان و شكنجه‌گران خميني در زندانها، در رأس آنها لاجوردي جلاد، با انواع و اقسام شكنجه‌ها، تجاوزات و سركوبهاي ضدانساني تلاش كردند كه زندانيان را وادار به ندامت كرده و آنها را خوار و خفيف كنند. اما زندانيان در مقابل اين سركوبها و رذالتها سر تسليم فرود نياوردند.

مطابق اعترافات سران رژيم، خميني از سال 1363، تصميم گرفته بود همه زندانيان را اعدام كند. علي فلاحيان در مصاحبه خود در تيرماه 96، تصريح كرد «مجاهدين حكمشون همیشه اعدامه اصلا حكم ولایی ایشون [خميني] بود» و « امام كه نظرشون بود چرا نگه داشتید». همچنين رفيقدوست در مصاحبه با خبرگزاري مهر در 27 تير 96 گفت: «اگر دستگیرشده هایشان اعدام نمی شدند بیم این می رفت که انقلاب را منحرف کنند. اما تضادهاي درون حاكميت، اجازه چنين كاري را به او نميداد.»